عصاران کنجد باید به این نکته مهم که همیشه نیاکانمان در روغن گیری رعایت می کرده اند توجه داشته باشند که به ازای ۱۰۰ کیلو ارده کنجد مقدار ۲۰ لیتر آب سالم را آرام آرام و به دفعات به آن اضافه کنند تا روغن آن زلال و شفاف گردد و آب را یک باره بر روی آن نریزند.
از شما عزیزان می خواهیم که این بدعت را که به جای تهیه روغن کنجد از ارده کنجد، به طور مستقیم از دانۀ کنجد روغن کشی می کنند و به آن افتخار هم می کنند کنار گذاشته و از این نوع روغن که غیرخوراکی است دوری کنند و همگان را نیز مطلع نمایند.
و حال برای علاقه مندان به تعمق در متون کهن پزشکی ایران زمین دقیقاَ متن تحت اللفظ کتاب را می آوریم تا نسبت به جایگزین کردن روغن کنجد حتی به شکل عرضه ی آن و روغن گیری آن جلوی چشم مشتری!!! برای تبلیغات به جای روغن ارده کنجد خوراکی واقعی که اصلا طبیعت متفاوتی دارد و بر عکس روغن کنجد، کبد را از آلودگی ها و چربی ها پاک می کند چون گرم و تر است و لزوجت هم ندارد جداً دقت لازم را به عمل بیاورند.
متن کتاب مفاتیح الارزاق
«وروغن آن را اگرازکنجد غیر مقّشر بریان بگیرند آن را «دُهْنُ الحَلّ» نامند؛ به فتح حای مهمله و تشدید لام، و لزوجت این زیاد است. واگر مقّشّر بریان اخذ نمایند، لزوجت آن کمتر و چون آن را نرم کوبند و با آب به دست، خوب بزنند تا گرم شود و روغن آن جدا گردد، دارند، بر رطوبت غالب [است].
و آنچه سائیده در آب جوش دهند تا روغن حاصل گردد، آن را طبیخ نامند. و سائیده و یا کوبیده آن را بدون استخراج روغن « اُشی » نامند، که به فارسی «اَوْده» گویند. طبیعت آن گرم وتر.
افعال و خواصّ روغن ارده کنجد:
آشامیدن آن با ادویه مناسبه منقّح وملیّن ومرطّب ومسمّن ورافع احتراقات حادث از خلط حاد وضیق النّفس، وسعال یابس وقرحه ریه وتشنّج یابس قویتر ازکنجد، ودر قرحه البول مانند کنجد. ودر مزورهای مرض بعد ازدهن لوز وفسق نافعترین ادهان [است].»
روغن کنجد رااز کنجدغیرمقشر ( با پوست ) می گیرند که نامش هم «دُهْنُ الحَلّ»است. لزوجت آن بسیارزیاد است ومی دانیم که هر غذای لَزِجی برای کبد مضراست وچربی کبد می آورد.
امااگر مقشّر بریان (پوست کنده بریان (ارده )) اخذ نمایند لزوجت آن کم تر است و اگر آن را به نرمی بکوبند و روغنش را جدا کنند رطوبت آن افزایش می یابد. اگر داخل آب جوش بریزند و بسایند و بکوبند به آن ارده ( اَوْده، اُشی ) می نامند که طبیعت آن گرم وتر می شود.